Dlaczego pracodawcy gotowi są zapłacić nawet dwa tysiące złotych za półtoragodzinną rozmowę swojego pracownika ze specjalistą od rozwoju osobowego?

Co prawda taki przywilej przysługuje raczej przedstawicielom najwyższej kadry zarządzającej: prezesom, dyrektorom regionalnym czy też szefom departamentów niż szeregowym pracownikom, ale wyjątki się zdarzają. Zwykle takich spotkań jest około dziesięciu - jedno na trzy, cztery tygodnie. Firmy oczekują, że spotkania (a 10 to już poważny wydatek) przyniosą realną korzyść. I najczęściej nie są zawiedzione. Wszystko za sprawą coachingu, który robi właśnie zawrotną karierę w organizacjach stosujących nowoczesne techniki zarządzania personelem.

- To rodzaj bardzo praktycznej kuracji, nakierowanej na zawodowy rozwój i na szybkie pokonywanie problemów, które pojawiają się w pracy menedżera, czy też jakiegoś cenionego specjalisty, który ma np. problemy z pracą zespołową - wyjaśnia Piotr Pilipczuk, trener coachingu ICC (International Coaching Community), który wspólnie z Anną Ratajczyk z firmy KefAnn, prowadzi indywidualne zajęcia dla kadry menedżerskiej.

- Coaching jest skuteczną, szybko działającą metodą rozwoju zawodowego i osobistego. Wzmacnia poczucie wpływu na osiąganie celów, a także za własne wybory i podejmowane działania - mówi Pilipczuk.

Zdaniem trenerów rozwój zawodowy przez długi czas kojarzony był z korektą niewłaściwych zachowań i trenowaniem nowych umiejętności. - Obecnie coaching opiera się na kształtowaniu zmian na poziomie wartości, przekonań, tożsamości i misji każdego człowieka. Od tych poziomów w znacznej mierze zależy nasza motywacja, zaangażowanie i skuteczność działania - wyjaśnia Piotr Pilipczuk.

Indywidualny coaching dużo szybciej może prowadzić do pożądanych zmian, niż szkolenie lub trening grupowy. - W indywidualnym kontakcie łatwiej docieramy do specyficznych potrzeb konkretnej osoby. Poza tym klient coachingu sam proponuje najlepsze dla siebie rozwiązania i przejmuje odpowiedzialność za ich realizację - dodaje Anna Ratajczyk, trener coachingu ICC.

Trenerzy wspólnie prowadzą 11 dniowe zajęcia dla osób, które chcą przekonać się na czym polega coaching, zdobyć kwalifikacje i samodzielnie pracować w roli coacha.

Jak zostać coachem?

Coach (ang. trener) wcale nie musi być psychologiem, może nim zostać każdy, kto przejdzie stosowne przeszkolenie, ma odpowiednią praktykę menedżerską, np. w dziale HR, i zyska zaufanie klientów. Dobrze też, gdy współdziała z innymi przedstawicielami tej profesji, np. w ramach stowarzyszenia. Ta współpraca przydaje się przede wszystkim, by uchronić się przed błędami lub zapytać oradę kolegów wtedy, gdy pojawiają się problemy.

Coach, czyli indywidualny trener-szkoleniowiec, to dziś poszukiwany zawód, na którego usługi zapotrzebowanie stale rośnie. Dlatego wiele osób decyduje się wyłożyć z własnej kieszeni niemałe pieniądze, by zdobyć odpowiednie kwalifikacje. Ceniony przez rynek kurs kosztuje od kilku tysięcy zł wzwyż Sporo, ale koszty szybko się zwracają.

Przyszli coachowie uczą się m.in.: jak radzić sobie z własnymi i cudzymi celami, wartościami, przekonaniami, nawykami, strategiami, emocjami, obawami.

- Każdy człowiek ma swoje koleiny, czyli osobiste strategie, w których porusza się czasem przez wiele lat i bardzo trudno jest mu zmienić te własne ograniczenia, bo do tej pory czuł się z nimi dobrze i bezpiecznie - komentuje Piotr Pilipczuk.

W kursach uczących zasad coachingu biorą udział osoby w różnych wieku i z różnym doświadczeniem w pracy z ludźmi. Najczęściej są to pracownicy działów HR, konsultanci, trenerzy, menedżerowie różnego szczebla.

- Najważniejsze predyspozycje w zawodzie coacha, to chęć współpracy z drugim człowiekiem, wiara w jego możliwości, uczciwość i wiarygodność, potrzeba ciągłego doskonalenia się i rozwoju - mówi Anna Ratajczyk.

W czym może pomóc

Znawcy tej metody przkonują, że właściwie coaching dzieje się nie tyle w czasie indywidualnych spotkań, ile pomiędzy nimi. A to dlatego, że osoba uczestnicząca w sesjach otrzymuje zadania domowe do wykonania, które są tak dobrane, by pozwalały jej rozwijać się w pożądanym kierunku. Z czym bywa najwięcej kłopotów? Najczęściej są to problemy związane z zarządzaniem pracą innych. Jeśli np. ktoś był bardzo dobrym handlowcem, nauczycielem, informatykiem, dziennikarzem i w związku z tym firma postanowiła go awansować, to osoba ta może mieć problemy z przeistoczeniem się w rolę szefa.

- Miałem okazję obserwować zmianę postawy jednego z naszych menedżerów. Po kilku spotkaniach z coachem podjął decyzję, na którą przedtem długo nie mógł się zdobyć - mówi Tomasz Kuriata, dyrektor odpowiadający za jakość obsługi klientów detalicznych w ING Banku Śląskim. Menedżer ten miał przez prawie dwa lata spore problemy z rozliczaniem sprzedawców produktów bankowych z wykonywanej przez nich pracy. A to dlatego, że wcześniej sam był sprzedawcą. Do tego stopnia identyfikował się ze swoją poprzednią rolą, że niezgadzał się przenieść do przysługującego mu po awansie gabinetu. Firmie zależało na zmianie jego postawy w taki sposób, by oprócz dobrych relacji z pracownikami zwracał też większą uwagę na egzekwowanie wyników ich pracy. Po wprowadzeniu coachingu to się udało. - Standardowe szkolenia nie są w stanie zmienić głębokiego nastawienia do jakiejś sprawy, poza tym działają na krótką metę. Natomiast spotkania z coachem wywołują pożądane rezultaty - mówi Tomasz Kuriata, który zdecydował się wysłać na kurs coachingu 12 podlegających mu menedżerów, którzy zajmują się szkoleniami pracowników banku w całym kraju.

O skuteczności coachingu przekonał się też Krzysztof Iwanów, dyrektor regionalny w Nationale Nederlanden w Poznaniu. - Udało mi się zmienić podejście do zadań wykonywanych przez pracowników, a także przygotować dla załogi plan rozwoju zawodowego - mówi. Pracownicy określili cele, które w przyszłości chcieliby osiągnąć, a potem zostały rozpisane na poszczególne etapy. - Co pewien czas w indywidualnych rozmowach będziemy monitorować, jak są one realizowane - mówi. Sam także chce za jakiś czas jeszcze raz uczestniczyć w coachingu po to, by przekonać się, czy jego osobisty plan rozwoju podąża w dobrym kierunku.

Źródło: Rzeczpospolita