Coaching jest procesem dydaktycznym (szkoleniowym) nastawionym na kształtowanie (doskonalenie) umiejętności pracownika, prowadzonym w układzie jeden szkolący na jednego szkolonego.

Historia

Termin coaching i pojmowanie istoty całego procesu zostały zaczerpnięte z terminologii sportowej. Coach to po angielsku trener, zaś pracownik szkolony to ”zawodnik”.

W końcu lat 70 świat zafascynował się książką Tima Galleway'a "The inner game of tennis". Świat biznesu zafascynował się osiągnięciami sportowców, dzięki ich współpracy z coachami. W tych czasach dosyć popularne było zapraszanie coachów sportowych do pracy z managerami. Niestety niewielu z nich osiągało takie efekty jak ze sportowcami. Świat biznesu jest jednak dużo bardziej skomplikowany niż świat sportu. Po etapie coachów sportowych pojawili się psychologowie pracujący najczęściej z nerwicami. Drugi nurt to trenerzy, którzy pojawili się wraz z popularyzacją szkoleń. Od końca lat 80 zaczyna tworzyć się odrębna grupa coachów kompilujących wiedze i umiejętności powyższych grup.

Zastosowanie

Coaching służy zmianie osobistej zorientowanej na lepsze funkcjonowanie w sytuacjach zadaniowych i we współpracy z innymi. Dostosowany jest do niepowtarzalnej sytuacji każdej osoby: jej dotychczasowych doświadczeń, aspiracji i celów jakie chce osiągnąć, zadań, przed którymi stoi, specyfiki napotykanych trudności, zasobów osobowości, temperamentu itp. Jego skuteczność wynika z faktu, iż jest to proces zaplanowany w oparciu o dokładną analizę stanu obecnego, realistyczne wyznaczenie celu oraz dobranie właściwych sposobów treningu - dla konkretnej i niepowtarzalnej w swej osobowości osoby.

Coaching jest wykorzystywany do wdrożenia skokowych zmian w jakości operacji (np. optymalizacji procesów, wdrożenia nowych produktów, przeprowadzenia reorganizacji) lub do zdobywania albo udoskonalenia niezbędnych umiejętności, co spowoduje większą skuteczność pracownika (np. osiąganie optymalnego stanu pod presją, skuteczniejsze komunikowanie się z współpracownikami, klientami itd.).