Liczy się wytrwałość

Studia w Finlandii, jak i w innych krajach skandynawskich, do najprostszych nie należą. Edukację, tak samo jak na poziomie podstawowym i średnim, traktuje się w tych stronach prioretytowo. Nic więc dziwnego, że według raportu Komisji Europejskiej o stanie badań, rozwoju i innowacji w nauce, Szwecja i Finlandia zajmują pierwsze miejsce i są przedstawiane jako wzór w powyżej wymienionym zakresie. Wszystko to sprawia, że mimo wysokich kosztów utrzymania (czesne, opłaty na służbę zdrowia i wyżywienie podlegają dotacjom państwowym), studia w Finlandii zyskują coraz wiekszą popularność.

W Finlandii nowy, garnący się do nauki student może wybierać spośród 20 uniwersytetów (z czego większość znajduje się w Helsinkach) i około 29 politechnik. Wszystko zależy od zainteresowań przyszłych uczniów – aby dostać się na wymarzony kierunek (prawo, informatyka, czy nauka o literaturze) trzeba być pasjonatem wybranej dziedziny. To jeden z głównych warunków, ponieważ na każdy kierunek studiów przeprowadzany jest test kwalifikacyjny, który sprawdza już posiadaną wiedzę z danej dziedziny – znaczy to ni mniej, ni więcej, że osoba próbująca dostać się na prawo musi już posiadać wiedzę z np. prawa cywilnego, itp. Oprócz testu brane pod uwagę są również: dyplomy ukończonych uczelni lub świadectwo maturalne. Na wszystkich uczelniach prowadzone są kursy angielskiego (większość z nich wymaga potwierdzenia znajomości tego języka – uznawane są certyfikaty: TOEFL lub IELTS), a niektóre z przedmiotów są wykładane w języku Szekspira, co z pewnością ułatwia naukę zagranicznym studentom. Co nie znaczy, że należy zaniedbać naukę narodowego języka Finów. Podobnie jak w szkole średniej, tak i na tym etapie prowadzi się zajęcia z dwóch państwowych języków Finlandii: fińskiego i szwedzkiego.

Nauka na studiach podzielona jest na dwa etapy: po pierwszym można otrzymać tytuł “kandidaat” - który odpowiada naszemu licencjatowi, a po drugim - “masterin” (magister). Średni czas studiów (co może wydać się dość przerażające) wynosi ok. 6,5 roku na uniwersytetach, a 4 lata – na politechnikach. Na uczelniach przyszły student ma ogromne możliwości wybrania kierunków, czy specjalizacji. Niektóre ze szkół wyższych specjalizują się w poszczególnych dziedzinach, np. nauczaniu muzyki, sztuki czy kierunkach inżynieryjnych (które obecnie cieszą się największą popularnością).

W 2005 roku zmienił się sposób punktowania przedmiotów. Programy dostosowano do tzw. “procesu bolońskiego”, czyli przyjęto punkty ECTS, co pozwoli na szersze (globalne) respektowanie ocen uzyskanych podczas nauki na fińskiej uczelni.

Inną z zalet szkolnictwa wyższego w Finlandii i dobrodziejstwem dla studentów jest położenie uczelni oraz kampusów. Zależnie od preferencji studenta, może on wybrać lokalizację blisko centrum lub z dala od niego – obojętnie którą z opcji wybierze, warunki w których przyjdzie spędzić mu najbliższy czas będą komfortowe: metody nauki, dostęp do sprzętu – wszystko na najwyższym poziomie.

Jednym z głównych celów systemu szkolnictwa w Finlandii jest chęć stworzenia społeczeństwa informacyjnego, które stwarza możliwości i edukuje na najwyższym poziomie. Biorąc pod uwagę ogromną szansę, jaka stoi przed rozpoczynającym tam naukę polskim studentem (udogodnieniem
jest również fakt, że na wyjazd do Finlandii nie potrzeba wizy), dlaczego nie spróbować?

Katarzyna Ulman edu.edu.pl