Co zrobisz, jeżeli ktoś przedstawi ci długi wzór lub listę symboli i poprosi o odtworzenie ich za kilka chwil? Zapewne będziesz je powtarzał w myślach. Co jednak stanie się z tymi informacjami, jeżeli przestaniesz je powtarzać lub ktoś w tym czasie spyta cię o godzinę? Informacja zniknie bez śladu. Zostanie zapomniana. Badania psychologów udowadniają, że powtarzanie w myślach jest najmniej skuteczną z technik pamięciowych. Lioyd i Margaret Peterson przeprowadzili eksperyment, w którym poprosili studentów o zapamiętanie trzyliterowych ciągów liter, na przykład BHO czy GLW. Proces powtarzania utrudniali, prosząc badanych o odejmowanie na głos (odejmowanie o 3 zaczynając od 100). Między 3 a 20 sekundą odliczania, naukowcy prosili badanych o przypomnienie ciągu liter. Większość studentów miała z tym kłopoty. Okazało się, że odtworzenie liter było tym słabsze, im dłuższy był czas ich przechowywania w pamięci krótkotrwałej. Naukowcy tłumaczą, że powtarzanie tylko „podtrzymuje" informacje w pamięci krótkotrwałej. Aby były trwale zapamiętane muszą zostać przeniesione do pamięci długotrwałej. Jak to zrobić? Najlepiej zastosować mnemotechniki, na przykład akronimy:

BHO - Bóg Honor Ojczyzna czy rymowanki: GLW - Gruz Leci na Wóz.

2. Rozwijaj umiejętności muzyczne

Lekcje muzyki, nawet pobierane tylko przez rok, znacząco polepszają pamięć u dzieci. Agnes Chan z Chińskiego Uniwersytetu z Hong Kongu, na łamach Neuropsychology opisała dwuetapowy eksperyment, który tę tezę potwierdził. Badaczka przebadała 90 chłopców w wieku od 5 do 15 lat. Połowa z nich pobierała lekcje gry na instrumentach muzycznych. Podczas eksperymentu czytano wszystkim dzieciom listę 16 słów i proszono o powtórzenie zapamiętanych. Chłopcy, którzy uczyli się gry na instrumencie, pamiętali średnio o 20 procent więcej słów niż pozostali.

Badanie powtórzono po roku. Okazało się, że najlepszą pamięcią mogły poszczycić się te dzieci, które kontynuowały swoją edukację muzyczną. Badacze zaobserwowali jednak, że uczniowie, którzy przerwali naukę gry na instrumencie, nadal zapamiętywali średnio o 20 procent więcej słów, niż ich koledzy, którzy nigdy nie uczęszczali na lekcje muzyki. Naukowcy tłumaczą, że szkolenie umiejętności muzycznych pobudza rozwój lewego płata skroniowego, w którym znajdują się także ośrodki odpowiedzialne za pamięć słów.3. Ucz się w miejscu choć trochę podobnym do tego, w którym będziesz odpytywany

Pamiętasz twarze i imiona kolegów z przedszkola? Nie? Gdybyś odwiedził budynek przedszkola, prawdopodobnie twoja pamięć odtworzyłaby niektóre z nich. Psychologowie twierdzą, że istotną rolę w wydobywaniu informacji z pamięci pełni kontekst w jakim była ona zapamiętywana. Profesor William Estes z Harvard University przeprowadził eksperyment, w którym brali udział studenci zrzeszeni w klubie pływackim. Badacz poprosił ich o zapamiętanie listy słów. Połowa uczestników badań słuchała ich podczas zanurzenia w wodzie, a połowa zapamiętywała wyrazy stojąc na zewnątrz basenu. Następnego dnia proszono badanych o przypomnienie prezentowanej listy. Spośród tych, którzy zapamiętywali listę słów w basenie połowa próbowała wyliczyć słowa zanurzona w wodzie, a połowa poza basenem, zaś spośród tych, którzy zapamiętywali „na sucho" połowa odtwarzała w tych samych warunkach, a połowę poproszono o wejście do wody. Okazało się, że więcej słów pamiętali studenci, którzy zapamiętywali i przypominali sobie informacje w tych samych warunkach.

4. Nie myśl wciąż o nauce

Świadome podejmowanie złożonych decyzji nie zawsze jest skuteczne. Dlatego warto docenić rolę nieświadomego przetwarzania informacji - twierdzi na łamach Journal of Personality and Social Psychology doktor Ap Dijksterhuis z uniwersytetu w Amsterdamie. W przeprowadzonym przez niego eksperymencie studenci mieli wybrać mieszkanie spośród czterech zaprezentowanych im wariantów. Apartamenty zostały opisane 12 przymiotnikami. Dwa mieszkania scharakteryzowano tą samą ilością przymiotników pozytywnych i negatywnych (po 6), jedno mieszkanie przedstawiono jako gorsze (8 przymiotników negatywnych, 4 pozytywne) i jedno jako lepsze (8 przymiotników pozytywnych i tylko 4 negatywne). Kiedy wszyscy studenci poznali opisy mieszkań, zostali podzieleni na trzy grupy. Pierwsza miała natychmiast dokonać wyboru mieszkania. Druga miała to zrobić po trzech minutach zastanowienia. Natomiast osoby z trzeciej grupy przez trzy minuty celowo były rozpraszane, by nie mogły świadomie zastanawiać się nad cechami mieszkań. Następnie mieli dokonać wyboru. Okazało się, że osoby z pierwszej i drugiej grupy słabo radziły sobie z wyborem mieszkania - nie mieli jasnych preferencji, a ich ocena tylko nieznacznie wskazywała na najkorzystniejsze mieszkanie. Za to studenci z trzeciej grupy istotnie częściej wybierali mieszkanie, które zostało opisane największą liczbą pozytywnych przymiotników.

Gdy masz do podjęcia trudną decyzję i zebrałeś już wszystkie ważne informacje, to czasem nie warto analizować ich zbyt długo. Ten sam czas możesz poświęcić na przyjemniejsze zajęcia - niech nieświadomość załatwi sprawę.

Źródło: Charaktery ; autor: Michał Parzuchowski, Doktorant w Instytucie Psychologii PAN i Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, Wydział Zamiejscowy SWPS Sopot.

Źródło: Onet