Mnemotechniczny trening ortograficzny dla uczniów z dysleksją i ADHD

Szkolenie przeznaczone jest dla pedagogów, terapeutów, terapeutów pedagogicznych, psychologów, nauczycieli, wychowawców, studentów kierunków pedagogicznych i psychologicznych, rodziców dzieci z dysortografią, dorosłych dysortografików oraz wszystkich zainteresowanych tym tematem.

Cel:

Teoretyczne i praktyczne zapoznanie z treningiem mnemotechnicznym.



Program:

Prezentacja założeń teoretycznych mnemotreningu w oparciu o neuropsychologiczne koncepcje specyficznych zaburzeń rowojowych.

Metodyka mnemotreningu uwzględniająca potrzeby i możliwości rozwojowe dysortografików.

Ćwiczenia praktyczne krok po kroku.

Złościmy się, gdy nasze dzieci piszą z błędami ortograficznymi.

Denerwujemy się, gdy mimo znajomości zasad ortograficznych pisanie jest ciągle niepoprawne. Gdy zaczynamy pracę z naszymi dziećmi, gdy wykonujemy wspólnie z nimi setki ćwiczeń ortograficznych a mimo tego ciągle „góra” wygląda jak „gura” zaczynamy się poważnie niepokoić czy to wszystko ma sens i czy „wszystko w porządku” jest z naszymi dziećmi.

Kilka lat temu przeżywałam również podobne dylematy. Obserwując moich uczniów, analizując pracę nauczycieli, sposoby nauczania ortografii oraz mierne efekty pracy korekcyjno-wyrównawczej zrozumiałam, że błąd tkwi w metodyce zajęć terapeutycznych, które nie dostosowują technik pracy do możliwości rozwojowych uczniów z deficytami percepcyjno-motorycznymi.

1.Uczniowie z dysleksją często mają kłopoty z koordynacją czynności ręki i oka: brzydko i niechętnie rysują, piszą, nie mieszczą się w liniaturze, zbyt mocno przyciskają ołówek, długopis, szybko się męczą. Proponowane przez dorosłych ćwiczenia ortograficzne polegające na wielokrotnym przepisywaniu słów z trudnością ortograficzną powodują u takich dzieci nie tylko zniechęcenie ale i nadmierną męczliwość, nadmierne skupianie się na przełamywaniu dyskomfortu i bólu. W takich warunkach na pewno nie pojawi się tzw. czujność ortograficzna i selektywna uwaga skoncentrowana na śladzie graficznym. Nic dziwnego, że ćwiczenia takie nie są skuteczne.

2.Uczniowie z dysleksją mają duże trudności z zapamiętywaniem np. tabliczki mnożenia, wierszy. Szczególnie zapamiętywanie sekwencji sprawia uczniom dużą trudność ( nazwy miesięcy , litery w alfabecie). Przekręcają nazwiska , nazwy, liczby wielocyfrowe itp. Nie oczekujmy zatem , że ci sami uczniowie dobrze zapamiętają zasady ortograficzne, że będą bezbłędnie je wymieniać i stosować w praktyce. Wielokrotne przepisywanie wyrazów utrwalających zasady mija się z celem i jak uczy doświadczenie naprawdę jest nieskuteczne. Osoby, które nie mają problemów z ortografią bardzo często nie znają zasad ortograficznych a mimo to piszą poprawnie.

3.Uczniowie z dysleksją mają duże problemy z opanowaniem poprawnej pisowni co związane jest z opóźnieniem rozwoju spostrzegania wzrokowego i pamięci wzrokowej. Nie tylko piszą niepoprawnie , ale też nie potrafią poprawnie przepisywać wyrazów z tablicy czy z książki. Nic dziwnego, że tradycyjne metody nauczania ortografii zawodzą . Ich nauczanie przecież opiera się w większości na dobrej percepcji wzrokowej , dobrej pamięci wzrokowej oraz koordynacji wzrokowo-ruchowej

4.Jeszcze większe kłopoty z pisaniem mają uczniowie z cechami nadpobudliwości psychoruchowej, czy zespołem ADHD . Osłabiona pamięć operacyjna, kłopoty z sekwencyjnością , refleksyjnością , duża przerzutność uwagi to czynniki uniemożliwiające przyswajanie poprawnej pisowni ortograficznej tradycyjnymi metodami.

Mnemotechniczny trening ortograficzny dla dzieci z dysleksją i ADHD , który opracowałam sześć lat temu i który z powodzeniem stosuję w terapii dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi jest prostą i skuteczną metodą nauki ortografii uwzględniającą ograniczenia poznawcze moich pacjentów. Może być stosowany w pracy indywidualnej oraz grupowej. Opiera się na teorii przyspieszonego uczenia G.Łozanowa oraz założeń psychocybernetyki M. Maltza . Dobierając ćwiczenia i techniki pracy do mnemotechnicznego treningu kierowałam się zasadą tzw. : „szerokiej ścieżki poznawczej” uwzględniającej ograniczenia poznawcze uczniów z deficytami rozwojowymi. Bowiem nie wszystkie sprawdzone i dobre techniki pracy umysłowej odpowiednie są dla uczniów z dysleksją i ADHD .

Mnemotechniczny trening ortograficzny jest nie tylko bardzo skuteczny, ale przede wszystkim lubiany przez uczniów , ponieważ opiera się na metodach kompensacyjnych o charakterze zabawowym. Dodatkowe wprowadzenie elementu rywalizacji w pracy grupowej ubarwia, motywuje i "przysmacza" całość.

Szkolenie prowadzi mgr Irena Sosin. Psycholog, pedagog specjalny, terapeuta poznawczo-behawioralny, terapeuta dzieci, młodzieży i dorosłych, socjoterapeuta. Specjalista w zakresie diagnozy i terapii specyficznych zaburzeń w uczeniu (dysleksja, dyskalkulia, dysgrafia, ADHD, SLI,) Kierownik Specjalistycznej Poradni Psychologiczno - Pedagogicznej CWRO. Kierownik terapeutycznych studiów podyplomowych WSSE. Honorowy członek PTD, redaktor naczelna „Zeszytu Terapeuty – edukacja, profilaktyka, terapia”, redaktor prowadząca zbioru ćwiczeń i kart pracy „Terapia pedagogiczna uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się” Wydawnictwa Raabe, nauczyciel akademicki WSSE, APS, SWPS.