Zbiór technik i metod oddziaływania na zachowanie człowieka, przy użyciu odpowiednio dobranych kolorów i barw. Koloroterapię wykorzystuje się zwykle jako część procesu leczenia, przy niwelowaniu określonych problemów zdrowotnych, m.in. niskiej odporności organizmu.

Historia

Leczniczą mocą kolorów zainteresowali się już starożytni Egipcjanie i Chińczycy, których można uznać za prekursorów w tej dziedzinie. Zauważyli oni, że za pomocą określonych barw można oddziaływać na psychikę człowieka, wywołując przy okazji określone reakcje fizyczne. Metody opracowane przez nich zostały w kolejnych wiekach rozwinięte i urozmaicone o nowe techniki. Głównym zadaniem koloroterapii stało się przywracanie wewnętrznej równowagi w organizmie człowieka.

Współcześnie wykorzystuje się w tym celu szereg lamp o różnym zakresie fal świetlnych, emitujących światło o określonej barwie, a sama koloroterapia często łączona jest z innymi środkami leczniczymi takimi jak preparaty roślinne czy aromaterapia.

Zastosowanie

Dzięki odpowiedniemu wpływowi kolorów można niszczyć bakterie i wirusy, wpływać na poziom ciśnienia krwi, regulować przemianę materii czy poprawić zdolność koncentracji. Koloroterapia jako metoda lecznicza stosowana jest w przypadku takich objawów i schorzeń jak: alergie, niespokojny sen, nerwice, depresje czy choroby gardła i zatok.