Pojęcie używane do określenia techniki ozdabiania ciała, w której makijaż pokrywa całe ciało lub jego sporą część: ręce, nogi, dekolt, także twarz. W body paintingu oprócz powszechnie używanych podczas makijażu kosmetyków stosuje się często specjalne barwniki, farby, a także urządzenia do ich nakładania tzw. areografy. Tworzenie makijażu trwa zazwyczaj kilka godzin, a czasem może zająć nawet kilka tygodni.

Historia

Korzeni body paintingu szuka się w praktykach pierwotnych plemion (np. w Australii czy Afryce), w których to mężczyźni (zazwyczaj wojownicy lub szamani) malowali swoje ciała podczas wypraw wojennych lub obrzędów magicznych i wiązało się ściśle z określonym rytuałem (wojennym lub sakralnym).

Szybki rozwój body paintingu w krajach zachodnich przypada na lata 60-te i późniejsze. W tym czasie stał się techniką popularną praktycznie na całym świecie. Zaczęto produkować specjalne kosmetyki i narzędzia.

Obecnie organizuje się specjalne pokazy body paintingu, a sama technika aspiruje do miana sztuki.

Zastosowanie

Metoda szeroko wykorzystywana między innymi w teatrze, balecie, operze. Body painting jest również coraz częściej stosowany w filmie, reklamie i sztuce. Sprawdza się jako forma terapii dla niepełnosprawnych.