SQL

Historia

Język SQL narodził się w latach siedemdziesiątych w laboratoriach IBM w San Jose. Pierwszy standard ANSI tego języka ujrzał światło dzienne w roku 1987, a obecny noszący nazwę SQL2 (lub SQL92) w roku 1992. Obecnie trwają prace nad kolejną wersją tego języka, ale nie zostały one jeszcze zakończone.

Zastosowanie

Język SQL - strukturalny język zapytań - został opracowany z myślą o relacyjnych bazach danych. Pozwala na definiowanie, usuwanie i manipulację danymi w relacyjnych bazach danych bez konieczności wchodzenia w szczegóły implementacyjne i konstrukcyjne konkretnego środowiska. Prawie wszystkie bazy danych i Systemy Zarządzania Bazą Danych (DBMS Database Management Systems) wspierają język SQL, choć w jego różnych odmianach. Istnieją bowiem różne dialekty tego języka opracowane na potrzeby konkretnych DBMS. Jeśli jednak będziemy posługiwać się jego wersją ANSI, to powinien on być zrozumiały dla większości DBMS.

Charakterystyka

Język SQL składa się z trzech składowych:

- Języka definiowania danych - DDL (ang. Data Definition Language), służącego do manipulowania bazą danych i jej obiektami. Kluczowe są tutaj polecenia pozwalające na: tworzenie nowych obiektów (CREATE), modyfikowanie obiektów już istniejących (ALTER) oraz usuwanie obiektów (DROP).

- Języka sterowania danymi - DCL (ang. Data Control Language), którego instrukcje służą do zarządzania uprawnieniami dostępu do obiektów bazy. Najważniejsze z nich to: GRANT, DENY, REVOKE.

- Języka operowania na danych - DML (ang. Data Manipulation Language), który służy do: pobierania danych, formatowania zestawu wyników, modyfikowania danych. Wykorzystuje w tym celu polecenia SELECT, INSERT, UPDATE i DELETE.

edu.edu.pl